De roze olifant

Dit is een gastblog van maatschappelijk werker Geike

Een paar jaar geleden leerde ik het Verdwenen Zelf kennen toen ik mij wilde verdiepen in wat emotioneel, psychisch en ook financieel geweld met mensen doet. Ik had al een tijdje een hele fijne relatie met een bijzondere vrouw en moeder van drie kinderen. Als alleenstaande, werkende moeder was het voor haar vaak puzzelen in het leven. Kinderen op tijd op school en bij hun buitenschoolse activiteiten krijgen, speelafspraakjes en opvang regelen bij ziekte van kinderen of juffen.

Lees verder “De roze olifant”

In het juiste perspectief

Zelfs tien jaar intensieve schematherapie brachten me niet wat de twee boeken van Iris wel konden, een ontsnapping uit het narcistische doolhof van zelfhaat en zelfondermijning. Zonder deze boeken was ik nooit gekomen waar ik nu sta. Wie denkt met een beetje “Googlen” hetzelfde te kunnen bereiken doet zichzelf zwaar tekort. De weg naar herstel van psychische mishandeling is geen gemakkelijke, maar zonder de juiste kennis wordt het een onneembare vesting. Deze boeken zijn het mooiste geschenk dat je jezelf kunt geven. It’s a gift that keeps on giving.

Nathalie

Regelmatig krijgen we positieve reacties op de boeken van Iris Koops binnen van ervaringsdeskundigen. Ook veel therapeuten, coaches en psychologen werken met de boeken in de begeleiding van slachtoffers van psychisch en emotioneel geweld. Iris is expert op dit gebied, auteur en de oprichter van het Verdwenen Zelf. Lees verder “In het juiste perspectief”

‘Er ging een wereld voor mij open’

Dit is een gastcolumn van psychologe Gebi Rodenburg en haar cliënt Martha

Vlak na de publicatie van dit artikel in een vaktijdschrift vertelde Martha mij iets belangrijks: Dit weekend las ik een verhaal over euthanasie in de krant, onder andere vanwege ernstig psychisch lijden bij die persoon. ‘Zo had het ook kunnen lopen bij mij’, dacht ik. Als je niet de juiste mensen tegenkomt en geen uitweg meer ziet. Als je omgeving en de hulpverlening het ook niet zien en je klaar bent met het leven. Terwijl het allemaal over trauma gaat na narcistisch misbruik.” Lees verder “‘Er ging een wereld voor mij open’”

Herstellen kan pas als er veiligheid is

‘Na het trauma krijg je vaak ook nog te maken met veel oordelen. Dat is dubbel belastend’, zegt Lara in de uitzending van de Balie woensdagavond, waar herstellen van trauma na huiselijk geweld centraal stond. Een uitzending die zeer de moeite waard is (zie onderin de link om hem terug te kijken). Lara van Gaalen is kunstenaar en initiatiefnemer van deze bijzondere avond.

Herstellen kan pas als er veiligheid is. De sprekers verkennen samen de weg tot het moment dat een slachtoffer zich uit de destructieve relatie kan onttrekken. Die weg zit al vol hobbels en valkuilen. Expert en trainer huiselijk geweld Kirsten Regtop vertelt dat veel slachtoffers van huiselijk geweld veel schuld en schaamte voelen en daardoor er alles aan doen om juist niet naar buiten te brengen dat er geweld speelt. Lees verder “Herstellen kan pas als er veiligheid is”

Publicatie: ‘Uit het land van de duisternis’

“Plegers trekken slachtoffers langzaam maar zeker steeds dieper in een web van manipulatie, chaos en mishandeling. Stap voor stap vervagen grenzen, waardoor cliënten niet of pas laat doorhebben dat er mishandeling plaatsvindt.”

Dat schrijven Iris Koops en Tako Engelfriet in het artikel ‘Uit het land van de duisternis’. De gevolgen van psychische mishandeling: signaleren en behandelen dat net verschenen is in het vakblad Participatie en Herstel. Lees verder “Publicatie: ‘Uit het land van de duisternis’”

‘Thuis was een plek waar je liever niet wilde zijn’

Imke Gilsing belande op haar 34ste onverwacht in een psychose. Ze werd tien dagen zonder medicatie in een isoleercel gezet. Ze schreef een boek over haar mensonterende ervaringen in de GGZ. Hieronder lees je een stuk uit haar boek, waarin ze ingaat op hoe haar jeugd onbewust de opmaat vormde van wat later zou komen.

Van alle mensen die in mijn mobiele telefoon staan, bellen ze uitgerekend hem. Ineens is hij daar, mijn vader. Ik heb hem een halfjaar niet gezien. Hij knuffelt me, dat doen we nooit. Het is een houterige knuffel. Mijn vader en ik zijn als dag en nacht: zijn glas is halfleeg, het mijne halfvol; hij ziet de lasten, ik de lusten; hij houdt van nieuw, ik van tweedehands; hij van vogels in een kooitje, ik zie ze graag vliegen; ik van reizen, volgens hem is nergens iets te zien; hij van schaduw, ik van licht.

Toen ik jong was had hij twee gezichten. Voor de buitenwereld was hij joviaal, betrokken en enthousiast. Hij voetbalde in de dorpsploeg, hield fanatiek kanaries bij Vogelvereniging De Goudvink, was lid van een kaartclub en zette zich in voor de gemeenschap. Thuis bulderde hij ontevreden door het huis en schoot door het minste of geringste uit zijn slof. Thuis was hij één brok negatieve energie en agressie. Ik heb lang geleden onder hoe hij was als vader. Lees verder “‘Thuis was een plek waar je liever niet wilde zijn’”

Een voorspellende droom

Dit is een gastcolumn van Willeke

Willeke beschrijft de droom die ze vaak kreeg terwijl ze in een destructieve relatie zat. Ze gaat in op het trauma als gevolg hiervan en welke psychische problemen haar bestaan kenmerkten.

Midden in een heel heftige periode waarin ik mijn huis en haard heb moeten ontvluchten om mezelf in veiligheid te brengen,  droomde ik opnieuw een droom die tekenend was voor de situatie waarin ik me toen bevond. Lees verder “Een voorspellende droom”

‘Je komt als slachtoffer vaak in een existentiële crisis terecht’

Veel slachtoffers van emotionele mishandeling kampen met psychiatrische problemen. Daar kunnen ze meestal weinig aan doen. Vaak zijn ze vrij letterlijk gek gemáákt. Dat zeggen we in een blog die we schreven voor Psychosenet die vandaag verschenen is. Psychosenet is een platform voor ervaringsdeskundigen en professionals die meer willen weten over stemmingsstoornissen als psychoses, angsten en depressies. Lees verder “‘Je komt als slachtoffer vaak in een existentiële crisis terecht’”

Herstel, autonomie en verantwoordelijkheid

Dit is een gastcolumn van Paula Blom

Anderhalf jaar na het begin van de scheiding kwam ik in contact met een therapeute van het netwerk van het Verdwenen Zelf, ná het werkboek “Herstellen van narcistische mishandeling” van Iris Koops gelezen te hebben. Op dat moment had de scheiding zich ontwikkeld tot een conflictscheiding: slechte onderlinge communicatie, rechtszaken, mediationtrajecten en ouderverstoting. Mijn dochter heeft na de scheiding 3,5 jaar bij haar vader gewoond. Vanaf het begin van de scheiding maakte hij mij zwart bij mijn dochter, deelde hij met haar alle ins en outs van de scheiding en mediation en daarnaast stelde hij zich op zo’n manier als slachtoffer op dat er een strijd ontstond wie de beste ouder was. Dit bracht mijn dochter in een enorm loyaliteitsconflict.

Lees verder “Herstel, autonomie en verantwoordelijkheid”