Vandaag, 1 juni, is het World Narcissistic Abuse Awareness Day (WNAAD). Een belangrijke dag omdat miljoenen mensen wereldwijd slachtoffer worden van emotionele en psychische mishandeling. De impact van deze vorm van mishandeling is groot, maar helaas nog lang niet zo bekend als die van bijvoorbeeld fysieke of seksuele mishandeling. Daarom is het goed dat dit Amerikaanse initiatief meer awareness creëert. Deze dag is bedoeld voor slachtoffers én professionals. Lees verder “Emotionele en psychische mishandeling meer op de kaart”
Categorie: boeken
In het juiste perspectief
Zelfs tien jaar intensieve schematherapie brachten me niet wat de twee boeken van Iris wel konden, een ontsnapping uit het narcistische doolhof van zelfhaat en zelfondermijning. Zonder deze boeken was ik nooit gekomen waar ik nu sta. Wie denkt met een beetje “Googlen” hetzelfde te kunnen bereiken doet zichzelf zwaar tekort. De weg naar herstel van psychische mishandeling is geen gemakkelijke, maar zonder de juiste kennis wordt het een onneembare vesting. Deze boeken zijn het mooiste geschenk dat je jezelf kunt geven. It’s a gift that keeps on giving.
Nathalie
Regelmatig krijgen we positieve reacties op de boeken van Iris Koops binnen van ervaringsdeskundigen. Ook veel therapeuten, coaches en psychologen werken met de boeken in de begeleiding van slachtoffers van psychisch en emotioneel geweld. Iris is expert op dit gebied, auteur en de oprichter van het Verdwenen Zelf. Lees verder “In het juiste perspectief”
Focus op mannelijke slachtoffers van psychisch geweld tijdens radiouitzending
Een man die in een destructieve relatie terechtkomt en zijn eigen ‘ik’ volledig kwijtraakt. Het overkomt duizenden slachtoffers per jaar. Toch bestaat er een taboe in onze samenleving op de situatie waarin een man het slachtoffer wordt van een narcistische vrouw. Schrijfster Greetje van den Berg besloot haar nieuwe boek ‘Alleen’ aan dit thema te wijden. Voor de research voor de roman maakte ze onder andere gebruik van de contacten en expertise van Stichting het Verdwenen Zelf. Gisteren was ze samen met Tako Engelfriet van het Verdwenen Zelf te gast in radioprogramma ‘Dit is Flevoland’ van omroep Flevoland om het over het boek te hebben en om dieper in te zoomen op de problematiek. Lees verder “Focus op mannelijke slachtoffers van psychisch geweld tijdens radiouitzending”
Psychische mishandeling: “Het is mogelijk een wezenlijk verschil te maken”
“Martha zat in het eerste jaar van de behandeling tegenover me, uitgeblust, moegestreden. De achtergrond van haar klachten was mij nog niet duidelijk. Later zou ik ontdekken dat Martha vanuit haar jeugd als het ware ‘voorbereid’ was op het innemen van een onderdanige positie, in welke relatie dan ook. Ik kwam op dat moment echter niet verder in de behandeling.”
Dat zegt Gebi Rodenburg, psycholoog uit het netwerk van behandelaren van het Verdwenen Zelf, in het vandaag gepubliceerde artikel ‘Onzichtbare tralies: de impact van psychische mishandeling’ in het Vaktijdschrift GGZ. Lees verder “Psychische mishandeling: “Het is mogelijk een wezenlijk verschil te maken””
10.000 stemmen van herstel
We zitten midden in de feestdagen en als kleine organisatie kijken we terug op een bewogen jaar. We hebben van ons aanbod van workshops en trainingen wegens de Covid-maatregelen noodgedwongen online versies gemaakt, die gelukkig goed werden ontvangen. We droegen bij aan een succesvolle benefietactie voor slachtoffers van psychisch geweld die het niet breed hebben. We publiceerden meer artikelen in de media en vakbladen dan ooit tevoren. We gaven lezingen, podcasts, webinars en maatwerktrainingen voor professionals en breidden ons netwerk uit.
Zelfs in de Tweede Kamer konden we onze missie naar voren brengen: emotionele en psychische mishandeling op de kaart zetten in Nederland. Een belangrijk onderdeel van herstel is het hervinden van je eigen, unieke stem. Als slachtoffer van narcistische mishandeling ben je die vaak volledig kwijtgeraakt of heb je je stem nooit mogen ontwikkelen. Dan is het mooi als je een podium vindt waar je je kan uiten. Voor menigeen vormt onze website voor slachtoffers een bron voor herstel. Lees verder “10.000 stemmen van herstel”
Als de dader je ervan weet te overtuigen dat jij de schuldige bent
“Een ouder met (trekken van) narcisme of psychopathie doet een kind actief iets aan, door het duidelijk te maken dat hij het verdiend heeft, dat het zijn eigen schuld is. Het slachtoffer wordt op die manier verantwoordelijk gemaakt voor zijn of haar slachtofferschap.”
Dat zegt Iris Koops vandaag in een interview met GGZ Totaal. Hierin geeft zij aan de hand van de casus van Roos aan wat de beperkingen en mogelijkheden zijn bij herstel van emotionele en psychische mishandeling. Lees verder “Als de dader je ervan weet te overtuigen dat jij de schuldige bent”
Uit de onzichtbare gevangenis
Regelmatig ontvangen wij reacties van lezers op de boeken van Iris.
Lezers geven de beste indruk van een boek. Daarom hebben we hieronder enkele reacties op een rijtje gezet:
‘In het begin van het boek ‘Herstellen van narcistische mishandeling’ spreekt Iris de woorden: “Leg de verantwoordelijkheid terug waar die altijd hoorde.” Woorden waar ik na een hele tijd nog altijd veel aan heb, op momenten dat oordelen van omstanders me onderuit proberen te halen.
Door het werkboek durfde ik aan mezelf toe te geven dat ik met psychische mishandeling te maken had gehad. In combinatie met de opdrachten, was dit voor mij het begin van het verwerkingsproces. Ook het tweede boek besteld. De boeken van Iris waren voor mij meteen een houvast. Ik voelde de bevestiging dat het niet aan mij lag, maar dat me iets was aangedaan door een ander. Het was een verademing’.
Em
‘Thuis was een plek waar je liever niet wilde zijn’
Imke Gilsing belande op haar 34ste onverwacht in een psychose. Ze werd tien dagen zonder medicatie in een isoleercel gezet. Ze schreef een boek over haar mensonterende ervaringen in de GGZ. Hieronder lees je een stuk uit haar boek, waarin ze ingaat op hoe haar jeugd onbewust de opmaat vormde van wat later zou komen.
Van alle mensen die in mijn mobiele telefoon staan, bellen ze uitgerekend hem. Ineens is hij daar, mijn vader. Ik heb hem een halfjaar niet gezien. Hij knuffelt me, dat doen we nooit. Het is een houterige knuffel. Mijn vader en ik zijn als dag en nacht: zijn glas is halfleeg, het mijne halfvol; hij ziet de lasten, ik de lusten; hij houdt van nieuw, ik van tweedehands; hij van vogels in een kooitje, ik zie ze graag vliegen; ik van reizen, volgens hem is nergens iets te zien; hij van schaduw, ik van licht.
Toen ik jong was had hij twee gezichten. Voor de buitenwereld was hij joviaal, betrokken en enthousiast. Hij voetbalde in de dorpsploeg, hield fanatiek kanaries bij Vogelvereniging De Goudvink, was lid van een kaartclub en zette zich in voor de gemeenschap. Thuis bulderde hij ontevreden door het huis en schoot door het minste of geringste uit zijn slof. Thuis was hij één brok negatieve energie en agressie. Ik heb lang geleden onder hoe hij was als vader. Lees verder “‘Thuis was een plek waar je liever niet wilde zijn’”