Categorie: ervaringen

De essentie van psychische mishandeling overbrengen

Dit is een gastcolumn van Leonie en Nathalie

“Een kind dat is mishandeld blijft van zijn ouders houden. Het stopt juist met houden van zichzelf.” Dat is de pijnlijke realiteit die slachtoffers van ernstige emotionele en psychische mishandeling in hun jeugd kennen. Maar hoe breng je dit over aan een groep studenten die mogelijk nog helemaal niet bekend zijn met de impact van deze ernstige vorm van mishandeling?

Het was de uitdaging waar wij, slachtoffers van emotionele en psychische mishandeling in onze jeugd, voor stonden. En het is goed gegaan! Eind april hebben wij, op verzoek van het Verdwenen Zelf, een online presentatie gegeven aan studenten van verschillende hbo opleidingen van de HAN (Hogeschool Arnhem Nijmegen), over het opgroeien onder een narcistische ouder en de gevolgen daarvan (psychische en emotionele mishandeling). Deze presentatie was onderdeel van de minor “Het kwetsbare kind” en bedoeld voor studenten met interesse in kwetsbare kinderen en studenten die in de toekomst willen gaan werken met (kwetsbare) kinderen en hun gezinssysteem.

Lees verder “De essentie van psychische mishandeling overbrengen”

‘Er ging een wereld voor mij open’

Dit is een gastcolumn van psychologe Gebi Rodenburg en haar cliënt Martha

Vlak na de publicatie van dit artikel in een vaktijdschrift vertelde Martha mij iets belangrijks: “Dit weekend las ik een verhaal over euthanasie in de krant, onder andere vanwege ernstig psychisch lijden bij die persoon. ‘Zo had het ook kunnen lopen bij mij’, dacht ik. Als je niet de juiste mensen tegenkomt en geen uitweg meer ziet. Als je omgeving en de hulpverlening het ook niet zien en je klaar bent met het leven. Terwijl het allemaal over trauma gaat na narcistisch misbruik.” Lees verder “‘Er ging een wereld voor mij open’”

Focus op mannelijke slachtoffers van psychisch geweld tijdens radiouitzending

Een man die in een destructieve relatie terechtkomt en zijn eigen ‘ik’ volledig kwijtraakt. Het overkomt duizenden slachtoffers per jaar. Toch bestaat er een taboe in onze samenleving op de situatie waarin een man het slachtoffer wordt van een narcistische vrouw. Schrijfster Greetje van den Berg besloot haar nieuwe boek ‘Alleen’ aan dit thema te wijden. Voor de research voor de roman maakte ze onder andere gebruik van de contacten en expertise van Stichting het Verdwenen Zelf. Gisteren was ze samen met Tako Engelfriet van het Verdwenen Zelf te gast in radioprogramma ‘Dit is Flevoland’ van omroep Flevoland om het over het boek te hebben en om dieper in te zoomen op de problematiek. Lees verder “Focus op mannelijke slachtoffers van psychisch geweld tijdens radiouitzending”

Psychische mishandeling: “Het is mogelijk een wezenlijk verschil te maken”

 

“Martha zat in het eerste jaar van de behandeling tegenover me, uitgeblust, moegestreden. De achtergrond van haar klachten was mij nog niet duidelijk. Later zou ik ontdekken dat Martha vanuit haar jeugd als het ware ‘voorbereid’ was op het innemen van een onderdanige positie, in welke relatie dan ook. Ik kwam op dat moment echter niet verder in de behandeling.”

Dat zegt Gebi Rodenburg, psycholoog uit het netwerk van behandelaren van het Verdwenen Zelf, in het vandaag gepubliceerde artikel ‘Onzichtbare tralies: de impact van psychische mishandeling’ in het Vaktijdschrift GGZ. Lees verder “Psychische mishandeling: “Het is mogelijk een wezenlijk verschil te maken””

Had ik het maar eerder geweten – hulp bij emotionele mishandeling

“Hij heeft af en toe best even goede hulp gekregen, maar vooruitgang, nee. Het leek nooit echt goed met hem te gaan, welke therapie hij ook deed.”

In een vandaag verschenen blog op Psychosenet beschrijven Iris Koops en Tako Engelfriet de case van Marco, die flink leed onder zijn depressies, suïcidale gedachten en angsten. Het duurde lange tijd voor er duidelijk werd dat deze klachten een duidelijke oorzaak hadden. Lees verder “Had ik het maar eerder geweten – hulp bij emotionele mishandeling”

Topsport, grensoverschrijdend gedrag of kindermishandeling?

Dit is een gastcolumn van Petra Witjes.

Petra is voormalig topturnster en klokkenluider van misstanden en grensoverschrijdend gedrag in het turnen. Ze heeft ongeveer tien jaar (inter)nationale topsport beoefend, totdat grensoverschrijdend gedrag en blessures haar plezier in de sport volledig hebben ontnomen. In 2006 meldde ze zich bij de bond en NOC*NSF over wat er gaande was achter gesloten deuren, in 2009 sprak zij zich uit in de media. Het afgelopen jaar heeft zij zich bijna dagelijks ingezet om de misstanden in de turnsport (weer) boven tafel te krijgen. Ze deelt hieronder een aantal van haar ervaringen en observaties.

“Maar wat heb je dan precies meegemaakt?” is een vraag die mij en andere oud-topturnsters heel vaak gesteld wordt. Begrijpelijk, want wat er zich in de turnhallen afspeelde is ook bizar. Voor velen van ons is dat moeilijk onder woorden te brengen, want als jonge kinderen werd ons geleerd dat wij het probleem waren. Desalniettemin streed ik al van kinds af aan tegen het destructieve, narcistische regime van mijn trainer en sprak ik mij naarmate ik ouder werd, er wél over uit. Met alle gevolgen van dien, zoals je hieronder kan lezen. Lees verder “Topsport, grensoverschrijdend gedrag of kindermishandeling?”

In de valkuil van de eeuwige zelfreflectie – podcast

Dit is een gastcolumn van Willeke

Graag wil ik jullie attenderen op een radio-uitzending waarin Tako vragen worden gesteld over waar het Verdwenen Zelf zich zo hard voor maakt (zie de podcast onderin deze blog). In het tijdsbestek van een klein uur geeft Tako zeer rake en veelomvattende antwoorden die je kunnen helpen om zelf ook antwoorden te vinden rond alles wat te maken heeft met narcistisch misbruik. Al met al het luisteren zeker waard, ook als je denkt dat je alles al zo’n beetje weet over dit onderwerp. Het biedt herkenning, heldere inzichten en troost. Lees verder “In de valkuil van de eeuwige zelfreflectie – podcast”

Er is geen weg meer terug

Dit is een gastcolumn van Marloes

Voor slachtoffers is er veel moed voor nodig om uit de cirkel van geweld te stappen. Het begint al bij het erkennen dat er sprake is van geweld. Dat alleen is al heel moeilijk, aangezien het ontzettend lastig is om te herkennen wat er gaande is. Er is moeilijk een vinger op te leggen en lange tijd is er wel sprake van een onderbuikgevoel, dat niet te plaatsen is. Als er eenmaal die erkenning is dat er sprake is van geweld, is er geen weg meer terug. Dan ga je inzien dat je situatie niet normaal is.

Aan het woord is Hameeda Lakho in de masterclass ‘Lagen van moed bij de aanpak van huiselijk geweld’, die zij samen met Sietske Dijkstra verzorgd heeft.* Ik heb deelgenomen aan deze masterclass en heb deze gevolgd met de blik van een voormalig professional en met de blik van een (meervoudig) ervaringsdeskundige. Lees verder “Er is geen weg meer terug”

‘Thuis was een plek waar je liever niet wilde zijn’

Imke Gilsing belande op haar 34ste onverwacht in een psychose. Ze werd tien dagen zonder medicatie in een isoleercel gezet. Ze schreef een boek over haar mensonterende ervaringen in de GGZ. Hieronder lees je een stuk uit haar boek, waarin ze ingaat op hoe haar jeugd onbewust de opmaat vormde van wat later zou komen.

Van alle mensen die in mijn mobiele telefoon staan, bellen ze uitgerekend hem. Ineens is hij daar, mijn vader. Ik heb hem een halfjaar niet gezien. Hij knuffelt me, dat doen we nooit. Het is een houterige knuffel. Mijn vader en ik zijn als dag en nacht: zijn glas is halfleeg, het mijne halfvol; hij ziet de lasten, ik de lusten; hij houdt van nieuw, ik van tweedehands; hij van vogels in een kooitje, ik zie ze graag vliegen; ik van reizen, volgens hem is nergens iets te zien; hij van schaduw, ik van licht.

Toen ik jong was had hij twee gezichten. Voor de buitenwereld was hij joviaal, betrokken en enthousiast. Hij voetbalde in de dorpsploeg, hield fanatiek kanaries bij Vogelvereniging De Goudvink, was lid van een kaartclub en zette zich in voor de gemeenschap. Thuis bulderde hij ontevreden door het huis en schoot door het minste of geringste uit zijn slof. Thuis was hij één brok negatieve energie en agressie. Ik heb lang geleden onder hoe hij was als vader. Lees verder “‘Thuis was een plek waar je liever niet wilde zijn’”

“Dit kan toch niet waar zijn?”

Dwingende controle in de praktijk 

‘Het masker van welwillendheid verbergt de kwaadwilligheid’. Aan het woord is Jeannette Schasfoort (trainer en coach), in de masterclass over dwingende controle die dinsdag plaatsvond. Jeannette neemt ons mee in de huiveringwekkende case van Lisa.

Lisa is een meisje van 16. Ze doet een opleiding voor de kinderopvang en loopt stage. Dit gaat echter niet goed, doordat ze nauwelijks contact maakt met de begeleiders en de kinderen. Ook is Lisa snel boos en heeft problemen met haar emotieregulatie. Een ‘lastige puber’ of is hier meer aan de hand?

En zo komt Lisa op gesprek bij een coach van haar opleiding. Zij vertelt over haar leven bij haar ouders en zusje, een leven wat voor haar heel normaal is, omdat ze in deze context is opgegroeid. De coach ervaart echter een groeiend ongemak. Lisa heeft te maken met verschillende vormen van controle. Zo mag ze slechts drie keer per week douchen, drie keer vijf minuten. Eenmaal per week mag ze haar haar wassen, daar heeft ze zeven minuten voor. Lees verder ““Dit kan toch niet waar zijn?””