Veel slachtoffers van emotionele en psychische mishandeling zitten in een ongezonde, onveilige of traumatiserende situatie. Dat blijkt uit wetenschappelijk onderzoek, uit de duizenden getuigenissen van slachtoffers die ons de afgelopen zeven jaar hebben bereikt en uit de klinische ervaring van psychologen, therapeuten en andere behandelaren. Slachtoffers lopen in de jeugdzorg, de GGZ en het familierecht tegen allerlei problemen aan: verkeerde beslissingen, niet-passende hulp, eenzijdige benadering van ‘vechtscheidingen’, getraumatiseerde kinderen, jarenlange zoektochten naar de juiste hulp en ernstige gezondheidsklachten.
Goed dus dat Tweede Kamerleden Kirsten van den Hul (PvdA), Nevin Özütok (Groen Links) en Vera Bergkamp (D’66) interesse toonden om zich te laten informeren door ervaringsdeskundigen en experts zoals het Verdwenen Zelf. Ze hebben daarnaast maar liefst 22 vragen over psychische mishandeling ingediend bij de regering, een teken dat ze de problematiek serieus nemen. En de antwoorden van de minister op hun vragen zijn inmiddels bekend. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: de antwoorden blinken uit in vaagheid en onbegrip van de realiteit.
Ontwijkend antwoord
De antwoorden starten hoopgevend. De minister zegt dat psychische mishandeling zeer ernstig is en dat ‘elke vorm van mishandeling onacceptabel is’. Dat zijn duidelijke uitspraken. De minister geeft ook antwoord op wat de definities zijn die de overheid van psychische mishandeling hanteert: het betreft onder andere intimideren, isoleren, manipuleren, vernederen, controleren, bedreigen, kleineren etc. Psychische mishandeling is net als seksueel en fysiek geweld een onderdeel van de definitie van huiselijk geweld.
Wat doet de overheid echter specifiek aan psychische mishandeling? De minister geeft aan dat er ‘niet één generieke aanpak van psychische mishandeling’ is. Dat hoeft ook niet zegt de minister ‘omdat de relaties tussen plegers en slachtoffers verschillend van aard kunnen zijn en daarom een verschillende aanpak behoeven.’ Een wat onbegrijpelijk en ook ontwijkend antwoord: de minister gaat namelijk niet in op welke verschillen er concreet zijn en hoe die moeten worden aangepakt.
Bestaand beleid
De minister somt verder het al bestaande beleid op: de betrokken instanties, voortgangsrapportages, onderzoeksrapporten, programma’s en de wet- en regelgeving. Dit beleid gaat echter om huiselijk geweld en kindermishandeling in het algemeen. De minister gaat nergens in op hoe de overheid specifiek psychische mishandeling aanpakt terwijl op dat vlak nu juist veel kennislacunes zijn en een gebrekkige aanpak slachtoffers parten speelt.
Het probleem is immers dat de overheid impliciet alleen fysieke incidenten als mishandeling ziet en niet het patroon van dwingend en controlerend gedrag. Het beleid schiet ernstig tekort. Door alleen bestaande organisaties en projecten te noemen, gaat de minister bovendien voorbij aan wat misgaat, en wat er nog moet gebeuren, zoals kennis en deskundigheidsbevordering stimuleren bij professionals. Doordat deze expertise nog ontbreekt bij veel professionals, is het patroon van emotionele en psychische mishandeling immers moeilijk te herkennen en concreet aan te pakken.
Zonder aangifte
De drie Kamerleden vroegen naar de petitie “Maak psychisch geweld strafbaar”, waaraan het Verdwenen Zelf vorig jaar ook aandacht heeft gegeven. De minister stelt: psychische mishandeling is al strafbaar, een slachtoffer kan aangifte doen. Dat is in tegenspraak tot de vele getuigenissen die ons bereiken. Als slachtoffers bijvoorbeeld aangeven dat ze emotioneel en psychisch mishandeld worden, is de reactie van professionals meestal dat slachtoffers naar hun eigen aandeel in de situatie moeten kijken, dat ze een communicatie- of zorgtraject moeten volgen met de dader of dat het slachtoffer niet ‘de andere ouder zwart mag maken.’
Daarmee ontkennen de betrokken professionals dat deze getuigenissen van emotionele en psychische mishandeling huiselijk geweld betreffen, wat een strafbaar feit is. Veel professionals nemen deze getuigenissen van huiselijk geweld niet echt serieus: ze melden ze niet bij instanties en er volgt meestal geen onderzoek. De ervaring leert daarnaast dat politieagenten een aangifte meestal niet opnemen als het om psychische mishandeling gaat, maar alleen als er een fysiek of seksueel ‘incident’ heeft plaatsgevonden. En het OM vervolgt de zaak niet zonder aangifte.
Bedreigd of gedwongen
De huidige wetgeving lijkt slachtoffers een kleine, voorzichtige opening te bieden:
Aangifte doen kan op basis van artikel 300 Sr, eerste en vierde lid, gericht op respectievelijk het ‘toebrengen van pijn of letsel’ en het ‘opzettelijk benadelen van de gezondheid’. Het Gerechtshof van Den Haag heeft dit in een arrest bevestigd. Daarnaast kan psychisch geweld strafbaar zijn wanneer het binnen de reikwijdte van artikel 284 Sr (dwang) of artikel 285 Sr (bedreiging) valt… Indien iemand slachtoffer wordt van psychische mishandeling kan hiervan melding of aangifte worden gedaan bij de politie. Het is vervolgens aan het Openbaar Ministerie (OM) om te bepalen of vervolging opportuun is… Ook in de Jeugdwet en de Wmo is psychische mishandeling opgenomen in de definitie van kindermishandeling en huiselijk geweld.
Het vraagt dat slachtoffers ondubbelzinnig kunnen aantonen dat hun gezondheidsklachten veroorzaakt zijn door de dader. Dat aantonen is niet eenvoudig: gezondheidsklachten kunnen immers verschillende oorzaken hebben. Alleen als slachtoffers fysiek bedreigt of ergens toe gedwongen zijn, en ze hebben duidelijk bewijs, kunnen ze daar aangifte van doen. Dat geldt ook voor stalking, dat is strafbaar (‘belaging’ in juridische termen). Al die andere vormen van huiselijk geweld, zoals controleren, financieel of juridisch misbruik, manipuleren, denigreren of intimideren, zijn niet strafbaar. Laat staan het geheel, het patroon van destructief gedrag.
Driedubbele ontkenning
De minister ziet echter geen problemen. Hij zegt dat “er reeds voldoende wettelijke mogelijkheden zijn voor ketenpartners van binnen en buiten de strafrechtketen om psychisch geweld gezamenlijk aan te pakken.” De onderbouwing hiervan ontbreekt echter. Hoe weet de minister of dat voldoende is? De onderbouwing vanuit de praktijk en het wetenschappelijk onderzoek ontbreekt.
De minister herhaalt vervolgens ondubbelzinnig dat er niets aan de hand is met de strafrechtelijke vervolging van psychische mishandeling: “Ik deel de veronderstelling dan ook niet dat het niet mogelijk is om hiervan aangifte te doen. Ook deel ik de veronderstelling niet dat mogelijk slachtofferschap daardoor niet herkend wordt en dat de opsporing en vervolging zich daardoor ten onrechte en onvoldoende zouden richten op de bestrijding ervan. Ik deel daarom ook de mening niet dat dit tot verwarring en frustratie kan leiden bij het doen van aangifte.” Een driedubbele ontkenning van wat veel slachtoffers meemaken.
Bewijsbaarheid lastig
Ondanks dat (tien)duizenden slachtoffers schrijnende ervaringen hebben, geeft de minister aan dat het ministerie, het OM en de politie “geen signalen ontvangen dat er specifieke problemen bestaan in de strafrechtelijke aanpak van psychische mishandeling.” Wetenschappers, ervaringsdeskundigen en experts echter wijzen er telkens op dat er wel ernstige problemen op dit vlak bestaan. Neem bijvoorbeeld het dringende advies van de Raad van Europa dat de Nederlandse regering veel meer moet doen aan het opsporen, vervolgen en aanpakken van psychische mishandeling. Datzelfde staat in het Kinderrechtenverdrag en het Verdrag van Istanboel (een verdrag tegen geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld). Het is, door het ontbrekende beleid, slechts één keer in Nederland gelukt om een dader wegens psychische kindermishandeling te veroordelen. Voor psychisch partnergeweld is nog nooit iemand veroordeeld.
De minister erkent dat het bewijzen van psychische mishandeling moeilijker is dan dat van fysiek of seksueel geweld. Het vervolgen ervan vereist bewijs van ‘het opzettelijk toebrengen van pijn en/of letsel’ en de ‘opzettelijke benadeling van de gezondheid’. Het is best moeizaam om dat te bewijzen. Voor fysiek geweld is een door een arts opgestelde letselverklaring nodig, naast de aangifte en eventuele getuigenverklaringen. Een medische letselverklaring is niet van toepassing bij psychische mishandeling en dat maakt de bewijsbaarheid lastiger.
Buitenlandse voorbeelden
Maar het is niet onmogelijk volgens de minister: ‘Voorstelbaar is dat door deskundigen vragen worden beantwoord over de psychische gevolgen en eventuele schade voor het slachtoffer.’ Voor het bewijs kan bijvoorbeeld gebruik gemaakt worden van rapporten van deskundigen waarin zij beschrijven dat ‘de bejegening van het slachtoffer in de thuissituatie getypeerd kon worden als emotionele verwaarlozing’. Een rechter kan het vervolgens ‘aannemelijk achten dat hierdoor psychische schade is ontstaan’. Een vrij schrale troost, zo lijkt, in bovendien zeer voorzichtige bewoordingen. Dat de minister verwaarlozing en mishandeling als hetzelfde ziet, is tekenend. Er zit toch echt een inhoudelijk en juridisch groot verschil tussen beide vormen.
Onduidelijk is ook of de minister heeft gekeken naar de succesvolle wetgeving op dit terrein in landen als Groot-Brittannië en Frankrijk. In deze landen zijn veel meer meldingen, arrestaties en vervolgingen van psychische mishandeling. Professionals zijn in deze landen getraind in het herkennen en aanpakken ervan. Deze landen hebben veel kennis van wat werkt, en wat niet werkt. Verbetering van wetgeving is niet alleen nodig, maar ook zeer wel mogelijk.
Pijnlijk
De minister erkent dat het herkennen van psychische mishandeling ‘lastig’ is voor professionals. Hij geeft aan dat de komende maanden de voor professionals verplichte Meldcode Huiselijk Geweld en Kindermishandeling geëvalueerd zal worden en dan gaat hij kijken of er vervolgstappen moeten komen. Eind van het jaar informeert hij de Tweede Kamer hierover. Dat is een toezegging, maar het klinkt weinig concreet.
Overheden willen cijfers hebben: beleid moet wel onderbouwd worden. Registreert de politie en het Openbaar Ministerie psychische mishandeling? Het antwoord is nee. Van onderscheid maken tussen fysieke en psychische mishandeling ‘wordt de registratie minder zuiver doordat de foutmarge toeneemt.’ En daarnaast ‘levert het een grote administratieve belasting op, waardoor deze registratie onwenselijk is.’ Een pijnlijk en ontwijkend antwoord: de politie heeft immers tientallen registratiecategorieën. Als iets belangrijk is, zoals winkeldiefstal of burenoverlast, dan registreren ze het.
Vrijblijvendheid
Aan de positieve kant zegt de minister over het gebrek aan cijfers wel dat er ‘momenteel wordt gewerkt aan de verbetering hiervan.’ Onduidelijk weer is wat dat betekent: hij zegt niet wat die verbetering concreet inhoudt. Veilig Thuis, de instantie waar een slachtoffer huiselijk geweld kan melden, registreert psychische mishandeling wel. Daar is blijkbaar aandacht voor de registratie van psychische mishandeling, ondanks de administratie die het vergt. Deze instantie ziet de noodzaak ervan.
De minister stelt verder dat hij ervaringsdeskundigen van huiselijk geweld en kindermishandeling betrekt in zijn beleid. Helaas gaat hij niet in op of daar slachtoffers van emotionele en psychische mishandeling bij zitten. En hij heeft ‘een handreiking ontwikkeld voor gemeenten om ervaringsdeskundigheid in te zetten bij de aanpak van huiselijk geweld en kindermishandeling (inclusief psychische mishandeling).’ Een handreiking voor gemeenten is natuurlijk een stap vooruit en biedt de mogelijkheid om gemeente hierop aan te spreken. Het is echter geen juridisch of wetgevend middel. Een gemeente hoeft er niks mee te doen.
Deel je expertise
Om het kort samen te vatten: volgens de minister is psychische mishandeling in theorie strafbaar, kan een slachtoffer in theorie aangifte doen en is het mogelijk te bewijzen. Maar de weerbarstige praktijk onderschrijft dit niet. Aangezien nauwelijks bijgehouden wordt hoe vaak psychische mishandeling voorkomt en de overheid niet weet of mensen aangifte willen doen, ziet de minister geen aanleiding om iets te doen. Hij geeft hiermee blijk van een groot gebrek aan inzicht in de problematiek en de ernst van psychische mishandeling. De feiten wijzen immers uit dat slachtoffers talloze problemen hebben, teveel mensen nog steeds het slachtoffer worden van psychische mishandeling en dat het de overheid bijna een miljard euro per jaar kost aan traumazorg en verzuim op werk bijvoorbeeld.
Hoewel we niet het idee hadden dat deze Kamervragen veel zouden opleveren, is het toch jammer dat de minister er vooral juridisch over spreekt, nauwelijks concrete toezeggingen doet en geen kennis lijkt te hebben van de schrijnende situatie van veel slachtoffers. Er is een groot gat tussen wat slachtoffers ervaren en wat de minister zegt. Het is tijd dat de regering zich hier rekenschap van gaat geven. Het Verdwenen Zelf zal hier aandacht aan blijven geven, want dat blijft zeer nodig gezien deze antwoorden.
Daarnaast is het helpend als ook experts en professionals zich uitspreken: alleen de getuigenissen van slachtoffers zijn niet voldoende om de Tweede Kamer in beweging te krijgen. Als professional kun je de leden van de vaste Kamercommissie van Justitie & Veiligheid of hier de leden van de vaste Kamercommissie van Volksgezondheid & Welzijn vinden. Deel bijvoorbeeld je professionele expertise en ervaringen met hen, zodat de signalen ook daar bekend worden. Dit helpt om een ernstig probleem op de kaart te krijgen dat al te lang genegeerd wordt.
In een huwelijk vastzitten met kinderen onder 16 waarbij dit plaats vind is verschrikkelijk. En wat je ook doet/deed, de deur zit dicht. En inderdaad hulpverlening kijkt alleen naar jou en wat jij kan doen om de situatie te verbeteren. Gevolg: je raakt nog dieper in de shit, want wat je ook doet het helpt toch niet. Weggaan, onmogelijk! Je bent geestelijk en uiteindelijk ook fysiek kapot. Weggaan voordat de kinderen 16 zijn betekent onherroepelijk een vechtscheiding. Die stok zal mee geslagen worden, om je te straffen. En raad dan wie er als gek wordt weggezet.
Complete ramp. Ga je weg dan zijn je kinderen de pineut, en in mijn gevoel was ik de hoofopvoeder qua tijd en aandacht. Van zijn kant kwam weinig tot niks uit zichzelf. Gelukkig nu weg, maar ben fysiek en geestelijk nog niet in orde. Onbegrijpelijk hoe dit soort mensen functioneren. En alles achter de voordeur, voor de buitenwereld een nette man zo op eerste gezicht. Ben je gedwongen langer met hem om te gaan dan kan er wel wat opvallen. Ik was helaas verkeerd geprogrammeerd vanuit mijn jeugd en een makkelijk slachtoffer. Kortom, er is zeker werk aan de winkel voor mezelf. Ik heb echter geen enkele schuld aan wat mij bewust is aangedaan. Ik noem mijn ex dan ook een zielloze man. Een leeg omhulsel zonder ziel. Heb ook een paar keer zijn ware gezicht gezien toen het masker afviel en er nog geen andere was opgezet. Die ogen, die vergeet ik nooit meer. Doodeng. Gewoon dood en leeg, compleet zwart.
“Kies voor jezelf, ga bij mij weg, als je me werkelijk kent dan zul je me niet aardig vinden” zei hij. Dat was het begin van zijn “ziek” zijn. Nu weet ik beter. Hij is inderdaad ziek, ernstig geestesziek. Functioneert echter voor de buitenwereld compleet normaal. Enge mensen. Heb dan ook geen enkel contact meer.
Hoi, ik ben zelf 31 jaar getrouwd geweest waarvan de geestelijke mishandeling zeker de afgelopen 12 a 15 jaar is geweest als ik het nu terug kijk. Ik zit nu in scheiding, hij kreeg blijkbaar niet genoeg “voeding” van mij. De laatste weken werd ik min of meer genegeerd. En hij wilde scheiden, had onderdak gevonden bij een “collega”, hij wilde mij niet vertellen waar hij zat. Blijkt zijn nieuwe vriendin te zijn. Vorig jaar ben ik ziek geworden, “onverklaarbare lichamelijke klachten”, daarna burn-out gekregen 1 jaar lang, daarna dacht ik kan niet meer, ik ben op. “Wie ben ik” dacht ik, ik wist niet meer wie ik was. Langzaam uren opgebouwd met werken, daar werd ik wel normaal behandeld. Onze zoon van 24 jaar komt nu ook uit zijn schulp, hij heeft er ook veel last van gehad en is ook met zijn eigen verwerkingsproces bezig van het intimiderende negatieve gedrag naar hem toe. Wat blijkt: ik mag er zijn! Zo voelt het nu, loop nu wel bij een psycholoog en krijg binnenkort emdr therapie. Mijn ex wil mij geestelijk en financieel kapot maken, tijdens de vechtscheiding. Ze gaan net zolang door totdat je aan de grond zit. En heel herkenbaar “die ogen die blik” een paar weken voordat hij wilde scheiden zei hij op een verbaal intimiderende toon: “Ik wil leven, ik heb ook recht op geluk.” En dan die blik! Zo eng, sindsdien ben ik nog banger voor hem! Die blik zo intens gemeen vol haat, dat vergeet ik nooit meer. Ik weet zeker dat hij geestelijk een stoornis heeft. Ik zie nu pas in dat een “normaal” mens zich niet zo gedraagt.
Dit maak ik nu precies hetzelfde mee.
Nu mijn zoon ook nog in therapie is moeten wij het helemaal ontgelden. Hij neemt gewoon de bezoek momenten af terwijl al een jaar lang geen enkel moment wil inspringen met bijv zwemles of van school halen. Om het weekend is de regeling en daar heeft hij nu schijt aan en ik krijg de verwijten om mijn oren dat ik niet goed voor mijn kinderen zorg
Precies dit heb ik 15 jaar mee gezeten, laatst zei hij “ik ben jou niet waard ik ben gevaarlijk, ik ben een viezerik die van alles flikt ik geef je niets meer dan pijn”! Daarna draaide hij de woorden weer om binnen 1 min… ik ben 15 jaar psychisch mishandeld zowel door hem en zijn moeder het meest.
Kom je in een vechtscheiding terecht, een jaar dadelijk, en hij is nog steeds niet klaar met zijn oorlog/strijd, het zwart maken, kleineren overal en alleen maar roddelen over mij! Laatst ben ik zwaar mishandeld ik werd met vuisten op mijn hoofd geslagen en getrapt in mijn buik waarvan ik een bloeding kreeg! Pogingen tot moord er ligt zoveel bij de politie.
Uiteindelijk ben ik de gek, en lig ik met mijn 2 kinderen bij verschillende instanties door hem! Ook word ik door instanties als gek bekeken… hij is het slachtoffer, zo doet ie zich voor, ik ben een levend lijk geworden dankzij hem NARCIST! Ik ben al die instanties die op me afkomen zat en moe. Ze maken het erger en moeilijker voor me in het leven… ik ben er kapot van en ze zijn super eng ja! Ik wil zijn gezicht nooit meer zien, het verbeelden al geeft mij angst! Ik ben vertrouwen kwijt, ik vertrouw niemand meer, ik heb trauma’s opgelopen, mijn hele leven is zuur gemaakt en gaat ook door wanneer word ik gehoord vraag ik me af… psycholoog heeft er een melding van gemaakt dat het serieus genomen moet worden.
Het is de grootste ziekte van deze tijd. (verborgen) narcisme. En het wordt steeds erger.
Degene die eindelijk het kwartje zien/voelen vallen, zijn op dat moment helemaal kapot, geestelijk en lichamelijk. Victim blaming is ERNA, tijdens herstel, nog verwoestender. Het blijft dus een taboe.
Voor iedereen: blijf sterk en kalm, sta erboven en blijf je uitspreken, de feiten. Dat het overal plaatsvindt. O-ve-ral
klopt het victim blaming erna. Dat is verwoestend. Ook het mantra ‘gedeelde verantwoordelijkheid’ richting kinderen. Dit terwijl de abuser de verantwoordelijke is. Zo verwarrend en geestelijk schadelijk. Hulpverlening maakt veel meer kapot.
Die blik in de getuigenissen is ook wat mij nog steeds raakt tot in het diepste van mijn ziel, een spottende blik die je lijkt uit te lachen zonder enig gevoel, en het maakt me kwaad op mezelf dat het me blijft raken. De machteloos is zo herkenbaar, ondertussen zit ik al meer dan 3 jaar in een vechtscheiding met 4 minderjarige kinderen en blijft hij overal waar het ook maar ietwat mogelijk is controle uitoefenen over mij. Het doel is al jaren duidelijk, mij kappot krijgen en me onbekwaam te laten verklaren als moeder, dat laatste heeft hij zelfs ooit letterlijk met mijn eigen moeder besproken. Gelukkig heeft hij waar ik nu woon contactverbod, maar ook dat maakt het moeilijk want er zijn nog steeds de kinderen, waarbij er tot nu toe alleen duidelijk psychisch geweld is uitgeoefend naar één van hen toe. Omdat de twee oudste adolescenten zijn laat ik ze dan toch op bezoek gaan tegen het contactverbod en ook al kan hij bezoekrecht aanvragen dat weigert hij. Hij verkiest ervoor dat ik tegen de lokale wet in ga … Nu lees ik dat hij je in België eerst in een psychiatrie moet krijgen voor je een klacht kan indienen. Dat is toch compleet absurd. Psychisch geweld is niet minder zwaar dan fysiek geweld. Het heeft jaren geduurt om terug zelfvertrouwen te krijgen, terug te beseffen dat ik echt wel een sterke madam ben en niet die persoon die hij me wijsmaakte dat ik was.
Nooit geweten dat er zoveel vrouwen op mijn lijken . Ik schiet vol terwijl ik dit lees .
Ja mijn leven is al 25 jaar een hel . Maar ik word niet gezien , moe , geestelijke kapot . Nu zelfs de finale afgrond ingegooid, schaamte overheerst Wie O Wie gelooft mij , waarschijnlijk niemand . Zou zo ontzettend graag gehoord willen worden , maar hoe 😢
Mijn borderline zus met narcisme en psychopathie, met schulden, van iedereen gejat, weg studiegeld,
gejat van kinderen en dan hebben we het niet over de rest…
manipuleren manipuleren, over mijn geld heb ik het niet gehad. ben ernstig ziek van dit alles geworden
Vriendelijke groet van Maria.
Heb na 13 jaar eindelijk de kracht gevonden om voor mezelf en mijn 3 kinderen op te komen. Ben nu 3 jaar gescheiden, maar nog steeds gedwongen om met mijn ex, die mij en de kinderen geestelijk kwelt, samen te wonen. Wijkteam, veilig thuis om hulp gevraagd. Maar niemand die je kan helpen, want het is geestelijke mishandeling en geen fysieke mishandeling. Mijn kinderen en ik hebben blijkbaar geen recht om gelukkig te zijn en geholpen te worden.
🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
Help, ik zit gevangen uit eigenwil. Ik kan gewoon niet ontsnappen. Partner Narcist ergste graad, gokverslaafd. Ik mag zelfs nt bewegen als hij in huis is. Geen lawaai maken of het benauwende gevoel in mij blijft weer vr ettelijke dagen duren. Ik heb een moeder die ook narcistisch is en mijn vader is verblind erdoor en heeft haar spel v mij links te laten liggen nt door. Ik leef in armoede, ik kan zelfs nt om hulp zoeken. Iedere dag heeft hij wel iets nieuw. Laat staan de vermoeidheid die des te erger wordt. Mede ook telkens een hardere strijd om energie te vinden en hopen op een dag zonder angst. Ik wil geen slaag meer, gebroken rib. Blauwe ogen. Iedere euro moeten verantwoorden en zijn taxi spelen omdat hij geen rijbewijs meer heeft. Onder dwang dingen uitvoeren tegen mijn wil of anders gemanipuleerd worden tot je wel moet toegeven. Geen beetje hulp in huis en tot het vuilste onrespectvol blijven bevuilen op n manier die nt menswaardig is. Ik kan gewoon nt mee met het tempo van opruimen. Geen stofzuiger als hij th komt, kortom alles moet gedaan zijn wanneer hij thuis komt om 14u. Ik slaap tot 12u v oververmoeidheid. Mijn ouders wonen in Knokke, ze kunnen mij in een vingerknip hieruit halen. Maar nee, ik verdien dit volgens mijn moeder omdat ik een lastige baby was!!!
Beste Jane D, wat erg voor jou dat je in deze situatie terecht bent gekomen. Het is ook moeilijk om hieraan te ontsnappen, maar uiteindelijk wel mogelijk. Vooral het tweede boek van Iris (Je leven in eigen hand – hfst 5) gaat uitgebreid in op wat er bij komt kijken om weg te gaan. Vooral sterkte gewenst!
Hallo Jane D,
Ik wil je eerst een hele dikke knuffel geven!
Daarnaast wil ik je vragen… zijn er kinderen in het spel? Zo niet zorg dat je alle belangrijke spullen pakt en ga naar een blijf van mijn lijf huis en doe aangifte van mishandeling. Ga overal hulp inschakelen. Politie kan je ook bellen ipv naar ze toe gaan bel de huisarts op en vertel je situatie daar.
Jij kan dit💪🏻
Ik hoop dat je er wat aan hebt
Dank je voor je knuffel. Politie al meer dan 15 aangiftes, dokter weet er van en doet haar best maar weet ook niet het juiste contactorgaan. Ik heb al ettelijke pogingen gedaan om ten rade te gaan. bij een CAW maar geen repliek. Het is nog maar 2 dagen geleden het zal er wel druk zijn. Ik ben met urgentie van de 106 doorverwezen. Hier lig ik weer opgesloten in mijn kamer, niemand waar ik steun aan heb of dit nog maar begrijpt. Het spelletje tussen boeman en lief zijn wordt korter met periodes van uren ipv dagen nu. Mijn psyche is in de war aan het geraken. Ik vergeet veel, ik dissocieer, ik ben werkonbekwaam maar net niet genoeg om te kunnen alleen wonen. Normaal zou ik volledige uitkering van het Fod moeten krijgen. Maar dit valt te zien hoe de dokter zijn kennis op dit gebied al wat meer ingeburgerd is..Ik mag het huis niet verlaten, niet makkelijk om ergens te geraken. Na een tijdje durf je gewoon niet meer buiten. Dit al eens gezien? https://www.youtube.com/watch?v=lGaNMIm0few&list=PLTVChe0KbIh0Zbjspu7o1OARAdPwEuJRF&index=2
Ook laat hij hier nachts mensen komen en ik weet het zeker alleen kan ik het niet bewijzen. Ik voel me al maanden niet meer thuis in eigen huis. Mijn enige vraag aan hem was aub neem me mijn thuisgevoel niet af voor de rest van mijn leven. Doe je zaakjes buiten en laat mij hier mijn safe plekje houden. Ook al lukt het niet tussen ons, gewoon van mens tot mens. Ik lijdt aan Ptsd, angst etc
Jane hoe gaat het nu met je?
Ben je er al uit?
hey Jane, hoe gaat het nu met je???
Ook ik kom uit een relatie, 31 jaar getrouwd geweest ik ben geestelijk mishandeld de laatste drie jaar de jaren ervoor als ene sloof behandeld, narcisme, hij ontkent alles. Helaas en gelukkig voor mij waren mijn zoons getuige en hebben mij daar uit huis weggehaald. Ik heb om hulp gevraagd slachtofferhulp alles, kreeg het advies om aangifte te doen. Verder niets, het advies om geld veilig te stellen voor me zelf heeft me alleen maar ellende opgeleverd. Vechtscheiding met de meest nare dingen, ik word nog steeds zwart gemaakt, meneer is eentje die zich zachtaardig opstelt, nu met de engelen kan praten en opdrachten voor ze mag doen, maar ondertussen ben ik er nu achter dat hij een rasechte narcist is. Hij kan snel huilen om maar te laten zien hoe fijngevoelig hij wel niet is.
Hulp krijg je niet, ik ben ontzettend veel geld kwijtgeraakt aan rekeningen voor mn advocaat, en ik heb gevochten voor wat ik waard was maar nog alles verloren. Er wordt gewoon gezegd, rechter kijkt niet naar de waarheid alleen maar wat voor hem ligt. Dus baan opzeggen zodat er minimale alimentatie wordt betaald dat kan in Nederland gewoon, hij heeft zelfs daarmee mij nog tot op het bot kunnen kwetsen en vernederen.
Woonde binnen een jaar al weer samen met zn nieuwe vriendin, ook dat moest ik allemaal maar goed vinden, gewoon in mijn eigen huis, dingen kunnen gebeuren werd er gezegd door hem, sloten werden veranderd, heel boekwerk kan ik erover schrijven, maar hulp…… NEE, van niemand.
Woon nu samen met mn twee zoons, die het beiden erg zwaar hebben met alles wat er gebeurd is, moet nog de laatste rekeningen betalen van mn advocaat, we spreken over meer dan €20.000 wat het me al gekost heeft. Dus dit soort berichten maken me verdrietig zelfs mn rechtsbijstand kon ik niet gebruiken want was van ons samen, echt ik ben door alles en iedereen in de steek gelaten.
Ik weet dat het heel dubbel is, zeker omdat ikzelf ook onacceptabel heb gehandeld op een bepaald moment toen ik in fight of flight terecht kwam na maanden niets goed te doen. Maar zoals hier staat, ook al ga je naar de politie, om zowel jezelf als je partner te beschermen, zij zien niet direct een probleem en vullen zelfs geen aangifte in. Maar die keer dat ik uit pure wanhoop door sloeg… permanent een stempel op mijn hoofd en een mooie stok voor mijn partner om te gebruiken. Precies of ik voel mij daar niet slecht om. Weinig vrienden nog, amper familie, hobbies interresseren me niet meer, geen van ons doet genoeg voor de kids, ik draag 75% van het huishouden maar o wee als ik eens kritiek heb, in plaats van te praten wordt ik aangevallen, soms denk ik dat het express is in de hoop dat ik nogmaals uithaal. Zelfs mijn stem verheffen van ‘stop daarmee’ mag niet. Dreigen met scheiden, al dat dit voor de kids helemaal een merd zal zijn (eentje heeft autisme, 4 en 5).
Ikzelf heb al therapie gevolgd, ze mee naar relatietherapie genomen (maar als ze niet wil er niet in geloofd…), ik loop op eierschalen om geen ruzie uit te lokken, ook al komt dat dan soms nog uit onverwachte hoek door iets stom.
Al wat ik dan nog kan doen is als het te erg wordt mij afzonderen en wenen of het op mezelf uitwerken. Nochtans ben ik zeker als ze het is van een ander zou horen dat er 2 mensen zijn, en niet enkel ik, dat dit al zou helpen. Maar zij ziet emotioneel aanvallen niet als probleem. Ik ben op.
Ik herken het SB. Het primitieve brein dat het overneemt, de overlevingsreflexen.
Ik ben ook boos geworden omdat ik mij tijden niet kon zelf verdedigen en dit kan inderdaad expres zijn om te provoceren, je uit te lokken en wat meestal al eerder gebeurd. Pas je op? want mijn narcist heeft het misbruikt om een rechtszaak aan te spannen <3 – knuffel
Hoe kan je voor zo iets opletten, zou het narcisme zijn. het is in elk geval een rollercoaster. Als ik dan bijna echt afhaak gaat het plots weer wat beter (alle ja, ver van wat het zou moeten zijn maar genoeg om een verademing te hebben)
Nu ik heb wel manieren gevonden om daar niet terug in te vallen, of dat die zo goed voor mezelf zijn is dan nog de vraag maar beter dan als schuldige te worde bestempeld als ge alleen maar goed wil doen.
Toch bedankt voor de reactie.
Ik heb je boodschap gelezen SB en ik ondervind dagelijks je pijn. Mijn vriendin doet hetzelfde. Haar grootste controle over mij is onze zoon. Aangezien ze Duits staatsburger is kan ze zo naar duitsland verhuizen en hem meenemen. Volgens mijn advocate is de kans groot dat ze nog wint ook als ze zou verhuizen. Ik leef al 5 jaar onder continue bedreigingen en met dagelijkse gaslighting, vernedering, beledigingen leugens en alle andere typische narcistische trekjes en truuken. Op eierschalen lopen hielp niet, grenzen stellen helpt niet en “weglopen” kan, maar tegen een onaanvaardbare kostprijs. Ik leef de laatste twee jaar met de continue angst dat ik mijn grootste geluk niet meer dagelijks, of zelfs lang niet meer zou zien. Zelfs met psychologische begeleiding ben ik langzaam aan volledig kapot gegaan/aan het gaan. Moesten de “mentale blauwe plekken” zichtbaar zijn, ze zat al in de gevangenis. Maar helaas, onze pijn is niet zo eenvoudig zichtbaar. Ik hoop dat jij en je kinderen gelukkig worden of op zijn minst voldoende rust vinden in jullie eigen storm. Je bent niet gek. Je bent niet wat ze zegt dat je bent. Je staat alleen, maar vanaf vandaag staan we minstens alleen met twee.
Ik wens je veel sterkte toe!
Ebmn bedankt voor de lieve woorden.
Ja ik neem nu antidepressiva, dit lijkt me terug wat op de been te brengen.
Mijn hart brak afgelopen week. Mijn lieve lieve dochter gaf aan, dat ze niet op haar gemak voelde bij mama. Op haar iPad kwam ik er achter, dat het nog erger was… filmpjes, waarin ze aangeeft, dat ze haar moeder niet vertrouwd, en eigenlijk niet langer met haar alleen thuis wil zijn. Afgelopen week kwam er de opmerking bij ‘ik hou niet van haar’. De filmpjes zijn zo hard. Zo confronterend. Ik kan wel janken. Een radeloze vader, dat ben ik…
ik hoop dat ik dat nooit tegen kom ze word bijna 2 en heb 2 maanden meegemaakt van mijn dochter en nu is pas helder aant worden hoe blind en naïef ik wel niet ben .ik had nooit gedacht aan dat zoiets bestond en dat iemand dat zO gevoelloos bij zijn of haar partner kan doen . mijn ex was perongeluk(gepland) zwanger in eens voor mij terwijl ze me 3 maanden er over vroeg hoe denk je over een kleintje .ik vertelde dat ik dan eerst een stabiele basis wil verzorgen en beter in mijn vel wil zitten terwijl ik een hoop aan mijn hoofd had . 3 maanden later naar het vinden van in die perioden een maand er voor .de pil in eens gestopt 3 a 4 zwangerschaps testen van een vriendin in de auto noem maar op . het kan niet duidelijker en ik geloof haar blindelings . nu zijn we bijna 2 jaar verder. aan gezien ze tijdens de zwangerschap al regel matig belde naar mijn ouders over mijn gedrag en dat ik al tijd weg was mijn problemen niet opgelost kreeg werkloos werd geen geld van het uwv door een onderzoek . ik heb haar te kort gedaan en heb dat geweten ook . ik durfde niet thuis meer te komen heb de opnames van de voor deur camera hoe ze gilde naar me ga geld regelen. nietsnut weg gooier. mijn dochter werd geboren ik wist niet eens hoe of wat ik nu moest doen . alles ging perfect . haar bedoeling had toen al duidelijk moeten zijn dag en nacht . mijn ouders hebben goed geld en ik heb een verleden ik ben iemand zo trouw ik geef me leven voor haar en mijn kind stiekem nog steeds . in middels had ik al zoveel angst om alles kwijt te raken .en dat is niet de focus of de gedachte die je wild hebben voor een positieve start van een dochtertje .en zeggenschap laten om sneller klaar te zijn want mama is zo sterk dat ze mee gaat naar de gemeente ik was zo trots ik zei haar ook nog met mijn hard ik vertrouw jou dat je altijd het beste zal doen voor onze dochter ze krijgt mijn naam is wel makkelijk he . achteraf want ik heb hele andere bedoelingen gehad en wist niet eens waar ik aan begon . er veranderde niks schein baar liep ze me al maanden naar beneden te praten bij mijn ouders en ging er zelfs heen zonder ik er van wist . ik ging mee naar Polen naar haar moeders verjaardag en zat er helemaal doorheen ik dacht zelfs dat ze constant over mij zaten re praten in het Pools en toen was het allemaal nog niet duidelijk wat ze zo graag wilde voor onze toekomst . ik ben gaan drinken en ben wakker geworden nadat ik men laatste glas met haar oom nutigde ….op de i.c in Polen met een alcohol vergiftiging en 4 politie mensen om me heen en ik roepen om Laura wat is hier aan de hand help ik lag vast gemaakt aan het bed die politie hadden blauwe plekken op hun hoofd en ik kon alleen denken aan Laura .ze vroegen wat ik gebruik aan drugs er is amfetamine gevonden maar ik heb dex amphetamine voor mijn adhd van de dokter al meer als een jaar . toen kwam ze in beeld ik heb haar tijdens ik in bed lag en ineens wakker werd zegt ze en haar zOmaar in eens op haar hoofd sloeg en riep dat ik haar kapot zou maken en ik weet nog maar 1 ding dat is dat ik droomde over mijn dochter . ik heb me. vreselijk misdragen ook al geloof ik er niks van ik heb haar geslagen en ik weet er niks meer van . ik heb me nog nooit zo klein gevoeld . toen ze bij terug komst al binnen 2 dagen naar mijn ouders wilde ik weet wel waarom in de auto begon het alweer die ineens ruzies rare uitspraken .. ze heeft me denk ik alleen maar gebruikt om die stabiele omgeving te krijgen met garantie om bij mijn ouders in te gaan wonen ik dacht ze heeft tijd nodig en ik moet aanmezelf gaan werken ook stabiel worden en ik had een doel werd positief en alles ging steeds beter zei was daar doordeweeks en sweekends samen met mijn dochter bij mij het ging beter dan ooit alleen was het denken al klaar voor we elkaar terug zagen . maar dat zei ze maar liet alleen maar een gelukkig familie beeld achter en we hadden een half jaar lang elke week meer sec dan eerst alleen maar plezier met onze dochter wat was ze gelukkig te gek voor woorden en ik zou die kant op gaan verhuizen en dan konden we toch haar de tijd geven om egt te zien dat ik stabiel werd met werk alles er op en aan ik zou 2 weken op zee gaan werken en 2 weken thuis dat brengt goed geld op en belast ik haar niet zo veel en kan ze aan gaan voelen dat ik er egt voor mijn familie wil zijn wat ik altijd al deed alleen een week voor ik zou gaan verhuizen en zij mee zou gaan kijken ook voor mijn apparte woning 5 km verderop .
alles was 1 groot toneel spel en ze was nooit verliefd geweest en de sex alles wat we samen deden met zijn 3e elk weekend iets leuks ik ben geen dag weg geweest naar iemand anders iedereen laten vallen wat niet goed voor mijn dochter zou kunnen zijn alles veranderd om dat te horen terwijl zE met de tranen in haar ogen stond te vertellen dat allemaal maar plezier was . ik heb niks meer verhuisd en aan gezien zei de huur betaald en alle bedoelingen die ze tegen me vertelde ineens niet meer de energie gaven om dan maar verder te gaan want waarom . ik heb mijn kind 1 x in de 2 a 3 maanden gezien ze is gedoopt Onder ik het wist samen met mijn ouders die er bij waren in polen . en ik helemaal gek werd en buitengesloten word van alles en iedereen geen telefoontje werd er meer op genomen en ik ben niet lief geweest aan de telefoon maar had daar voor een half jaar geen enkele woordenwisseling of iets met negatieve geluiden gehad . ik heb gescholden ook wanneer ze om 11 uur voor nieuwjaar aan kwam met men dochterm en meteen in slaap viel om half 12 jankend heb ik buiten naar het geweldige vuurwerkstaan kijken en toen ik me komt keerde snachts snel proberen weg te gaan dan vinden ze het ook nog raar als ik het daar niet zo mee eens was en wel 1000 vragen had en nu in middels wel 10000 . ik kom net weer terug van het politie bureau ben dak loos en daar zorgen ze wel voor ook al 3 x . zelfs mij op laten pakken omdat ik mijn eigen vader zei dat mensen zoals zei voor mij kapot konden vallen . mij werd een contact verbod op gelegd en mag niet meer naar mijn dochter vragen rechtstreeks en dat met 3 dagen die ik moest vast Itten voor het onderzoek precies de laatste 3 dagen die ik had om te verhuizen naar mijn nieuwe woning op 1 april nee het is geen grap de 28 ste werd ik opgesloten voor bedreiging en de 30sye kon ik gaan tekenen voor die woning en alles meteen netjes achterlaten maar ik had de 3 emmers met Witsel amper op gehaald om te beginnen en weg mocht ik tot de 1e alles was weg mijn spullen onze spullen van de kleine en ik had alleen de kleren enzo allemaal ook die van haar net goed gestald . ik heb niet eens meer binnen kunnen kijken en dat in samenwerking van Woonbron met valse brieven mails en mij maanden niet contacten over stand van zaken of überhaupt het laten weten hoe het met mijn dochtertje gaat die in middels al bijna 2 word in september ik ben net vrij weer 3 dagen vast gezeten omdat ik ze tegen kwam al naar een week toen ze gewoon een maand extra hadden gehuurd om de boel te witten enzo en met een heel team hoor ik dat dat doen we samen maar ben je dan nou een pannekoek of niet als je nog in dat woord geloofd . . ik heb mezelf besloten dat ik maar beter voor mezelf ga leven ik ben niet eens meer welkom bij mij ln eigen familie . maar ze mag zE houden ook .nu gaan we maar wachten tot het duidelijk word maar helaas is de enige van dit gezin welkom is mijn dochter die als 2 druppels water op papa lijkt . en ik word elke ochtend weer wakker in paniek waar mijn dochter is alleen nu niet meer in een bed waar we samen mijn dochter verwerkten maar op de bank bij een kennis en zoeken naar een huis . ik denk dat ze zelfs nu een artikel 237 of 244 wil gaan aan wenden want heel die zaak moet nog voor komen en de detail fotos en verklaringen van mij ouders alles zit er al in het pakket van 50 paginas aangifte 3n de meest bizarre dingen in staan die ik niet heb meegemaakt maar daar was mijn fout in Polen al genoeg voor die ze me niet kunnen opleggen maar dat is niet nodig met fotos van ongeveer elke dag 4 hoe het er uit zag die dag en dat uur . . en de erfenis van mij wilde ik niet eens die krijgt nu mijn dochter 😅😱 jah en dit was maar een korte samwn vatting wie kan mij vertellen wat ik kan doen buiten het feit om dat ik mijn energie beter in mezelf steek zo ver was ik al wel . kan dit zO maar want ik kan alles aan tonen maar mijn verklaring mocht maar 10 minuten duren zeg maar .
vriendelijke groet …
Ziek, hoeveel ellende hier voorbij komt en hoe slachtoffers steeds aan het kortste eind trekken. Bah!
Ik kom uit een 5 jarige relatie met een Cubaan die ik notabene zelf met moeite hier heen heb gehaald. Ondanks mijn onderbuikgevoel trapte ik steeds in zijn mooie woorden en leugens. Inmiddels ben ik €40.000,- a €50.000,- armer. We hebben een zoontje van 2 jaar waar hij nooit iets voor gedaan heeft. Afgelopen jaar is hij op een visum ivm relatie hierheen gekomen en kwam zijn ware aard steeds meer naar boven. Hij heeft me emotioneel kapot gemaakt. Slachtofferhulp gaf aan na mijn verhaal aangehoord te hebben dat het leek op narcisme. Raadde mij aan om te checken of ik herkenningspunten zag. Nou, bijna alles! Gaslighting waar ik nog nooit van gehoord had etc. Destijds had hij de kans ons kind te erkennen, maar had daar geen interesse in. Te veel moeite. Nu hij geen verblijfsrecht meer heeft wil hij met alle geweld wel erkenning terwijl hij niets om t kind geeft. Omdat hij illegaal is en geen/weinig geld heeft krijgt hij een gratis advocaat. Familierecht valt natuurlijk buiten mijn rechtsbijstandspakket dus ik kan alles zelf gaan schokken. Zit door die emotionele uitbuiting ook nog zonder werk en in een verbouwing waar de rekeningen nog van gaan komen. Me altijd de pleuris gewerkt en nu kan die illegale narcist die al zo veel geld afgetroggeld heeft en vanaf het begin een schijnrelatie met mij is aangegaan ook nog mijn lieve kindje verpesten. Het lijkt alsof ik geen rechten heb en hij alles toegeschoven krijgt. Ik ben emotioneel en lichamelijk uitgeput en nog steeds aan het vechten voor mijn kind. Weet iemand waar ik terecht kan om te zorgen dat een rechter hem geen erkenning van ons kind toekent? Ik wil niet dat hij zo’n onschuldig kindje kan verpesten alleen voor zijn eigen gewin, terwijl ik hem al alles heb gegeven en hij mij alleen maar ellende bezorgd heeft. (Behalve ons kindje dan). Wat kan ik doen om mijn kind te beschermen en mijn ex het liefst het land uit te krijgen? Ik ben radeloos!
Hoi Emo,
Wat naar om te lezen allemaal. Via het contactformulier kun je een berichtje sturen aan het secretariaat voor een paar namen/adressen van advocaten die je wellicht kunnen helpen.
Ik begrijp heel goed dat je je kindje zoveel mogelijk wil beschermen. Omdat veel slachtoffers in een vergelijkbare situatie zitten en er veel vragen bij ons binnen kwamen, heb ik hier in mijn tweede boek een heel hoofdstuk aan geweten. Sowieso is het boek ‘Je leven in eigen hand’ heel uitgebreid, en hoofdstuk 6 (‘Hoe bescherm ik mijn kinderen’) lijkt me belangrijk voor je. Hier staan veel adviezen in hoe met de problematiek om te gaan. Daarnaast vind je in het boek veel ervaringsverhalen van mensen die hun weg hebben gevonden en veel adviezen hoe jezelf overeind kan blijven.
Op onze andere website vind je meer informatie over het boek (zie ook diverse recensies):
https://verdwenenzelf.org/je-leven-in-eigen-hand/
Heel veel sterkte en hartelijke groet,
Iris
Beste Emo, allereerst heel veel sterkte met je situatie. Helaas heb ik zelf ervaring met een narcist die ik vanuit het buitenland hierheen heb gehaald. En hij gaat niet zelf terug, hij wil een Nederlands paspoort. Mijn advies is om contact op te nemen met de IND. https://ind.nl/nl/service-en-contact/contact-met-ind/fraude-of-misbruik-melden
Van de schijnrelatie kun je melding doen, dat is nml fraude. De IND betrekt zo’n melding bij de beoordeling van een nieuwe aanvraag en kan zelfs hierin aanleiding zien om een al verleende vergunning in te trekken.
Beste Emo,
Ik zit precies in hetzelfde probleem. Maar dan vele malen erger.
Ook ik heb iemand uit turkije hiernaar toe gehaald. Waarvan 2 kinderen,ik ben er achter gekomen dat het een narcist is.
Ik wist niet wat ik las precies hij hoe het beschreven is.!
Ik ben diep in de schulden gezet,en meneer is ervan door met 3 bedrijven. Overheid doet er niets mee hij heeft een dikke dossier bij de politie.
Zelfs zijn verblijfsvergunning is verlengd terwijl hij geen donder geeft voor zijn kinderen. Alimentatie wordt niet betaald nix.
Overal heeft ie me als gek aangegeven ze geloven er ook nog in terwijl alles bekend is met bewijzen wat ie allemaal flikt.
Hoi Can,
Wat een ernstige situatie, heel naar voor jou. Wij krijgen al jaren veel getuigenissen binnen over financieel misbruik, ingebed in narcistische mishandeling. Op onze website voor slachtoffers kun je ons aanbod bekijken waar je misschien wat aan zou kunnen hebben. Via het contactformulier kun je een berichtje sturen aan het secretariaat voor een paar namen/adressen van advocaten die je wellicht kunnen helpen.
Sterkte! Je staat er niet alleen voor.
Iris
Hallo,
Ik ben zelf momenteel herstellend van emotonieel geweld. Het emotoniele geweld is voor mijzelf zichtbaar geworden toen ik naar de middelbare school ging.
Hier ben ik sinds kort achter gekomen(Ik ben momenteel 30 Jaar). Omdat er een slechte tot geen opvoeding is geweest, was het voor mij heel lastig om alles(het emotioneel geweld) duidelijk te plaatsen voor mijzelf. En dus ook naar ander mensen duidelijk te maken.
Hierdoor ben ik tot mijn 30ste leven jaar als het “probleem” gezien. Heel vaak voor mijzelf proberen op te komen. Maar door mijn beperkte ontwikkeling werd daar weinig mee gedaan.
In plaats daarvan werd ik als pyschotisch bestempeld. Deze stempel heb ik 10 jaar lang mee gedragen.
Op een gegeven moment heb ik het maar opgeven en alles geaccepteerd op de hoop dat iemand mijn angst en pijn zou zien.
Dit is gelukkig nu wel gebeurt en ben ik momenteel aan het herstellen van emotioneel misbruik &
CPTSD( Iets wat je er ook bij zou kunnen krijgen) er zijn dagen dat ik nog steeds in angst leef.
Er zijn mensen die nog steeds slecht over mij denken omdat ze eenzijdige verhalen over mij rond gaan die niet waar zijn.
Er is nog wel meer maar dit is het in grote lijnen.
Door het emotioneel misbruik voelde ik mij machteloos en leef ik nog steeds in angst en onzekerheden.
Mvg
Onze situatie is anders: moeder M 97 jaar, 3 kinderen , B , X en Z.
moeder M al langer dan 1 jaar in verpleeghuis.
Er is redelijk wat te verdelen.
Vader 10 jaar geleden overleden, had alles goed verzorgd , incl. testament.
Alle 3 kinderen hebben goed leven. Geen enkele reden voor ruzie.
Echter zus X eist alle aandacht van moeder op. Maakt broer B zwart, en verspreid bakken negativiteit over zus Z.
Op geniepige manier eigent ze zich spullen toe met compleet verdraaide verhalen aan moeder.
X krijgt alle macht over bankrekeningen en verdelingen, en weet moeder zover te krijgen het testament op paar punten te wijzigen.
Dit alles gebeurt zo sluw, dat ook maatschappelijk werk van verpleeghuis meent dat broer B en zus Z de ruziezoekers zijn en voor moeder veel onrust veroorzaken.
Dit terwijl zus X bergen negativiteit per email en app over broer en zus verspreid.
Moeder is compleet onder de plak, gelooft alle bergen negativiteit die X de wereld in stuurt, en heeft geen kracht om er tegen in te gaan.
Af en toe komt moeder in opstand uit eigen beweging wil een afspraak met notaris maken om zaken recht te zetten, maar dan gaat zus X een paar dagen extra naar verpleeghuis en boort de initiatieven van moeder de grond in.
De notaris is in de praatjes van zus X getrapt X heeft toegang tot haar op een of andere sluwe manier, maar broer B en zus Z worden door de notaris geblokkeerd.
Van zus X mogen broer B en zus Z sinds januari zelfs niet meer in het verpleeghuis komen.
Ook heeft zus X moeder verboden nog wat te ondertekenen met zus Z
Je zou zeggen , dit moet toch duidelijk zijn voor maatschappelijk werk, hoofdzusters e.d. , echter die worden met een lief gezichtje door zus X bewerkt dat ze haar geloven.
Het is voor zus X een levenstaak geworden om dit onder controle te houden.
Aangifte bij politie emotioneel misbruik : die verwijzen naar Veilig Thuis.
Veilig Thuis: die snappen niet wat emotioneel misbruik is en raden aan dat maatschappelijk werk van verpleeghuis ingrijpt. Maar deze zien ons als het probleem.
Het zou toch eenvoudig duidelijk te maken zijn aan Maatschappelijk Wek, Verpleging Huisarts, Notaris, politie. instanties als Veilig Thuis.
Echter of ze staan er helemaal niet voor open, of ze verwijzen naar de ander.
Een jurist die ons begeleid raadt aan maar na overlijden een proces te beginnen.
Maar het is toch te gek dat hier niet regen op getreden kan worden.
Een update over mijn situatie, en hoe schrijnend het systeem wel niet is. Na terug er in te trappen dat het zou beteren en na enkele maanden terug maanden in het hoekje geduwd te worden, ondertussen x aangiften gedaan en hulp gezocht, zonder success. Ben ik controle verloren, voor 1 seconde, gevolg, ik ben nu dader en kan mijn kindjes niet zien. Al die jaren mezelf weg gecijfert, alles geprobeert in de hoop een beetje vriendelijkheid toch te hebben tot we op een goede manier konden scheiden om niets.
Systeem werkt niet, slachtoffers van psychisch geweld kunnen blijkbaar enkel zichzelf iets aandoen in de hoop om eens gehoord te worden.
Hoi allemaal,
Ik ben ergens in 2016 wakker gaan worden. Eerste wat ik ben gaan doen, nadenken waarom we steeds dezelfde domme problemen moeten oplossen.
Maar dit was minimaal. Want elke dag word je hele dag ingevuld door iemand anders. Mijn ex en het gezeur van ex-schoonouders.
Ik heb ook het nodige meegemaakt aan Verbaal geweld, fysiek geweld, emotionele verwaarlozing, emotionele verwaarlozing, vrijheidsberoving, negeren, Kleineren waar de kinderen bij zijn. Opdrachten onder het mom we horen voor elkaar te zorgen. Dissonantie, leugens vertellen, ruzies als je aangeeft waar mijn behoefte ligt. Je het liefst klein houden want dan ben je lekker controleerbaar. Financieel geweld. Kindermishandeling hebben het nu ook over.
Nu vechtscheiding al 3 jaar terreur, geen psycholoog en een huis te krijgen. Niemand waar je naar toe kan.
Onttrekken van ouderlijke informatie, tegenwerken ouderschapsplan opstellen, buiten mijn ouderlijke macht zetten.
2017 heb ik een persoonlijke doorbraak gemaakt en daarin groot project voor 3 jaar opgezet, uitgedacht en uitgevoerd.
Was fantastisch!
Sindsdien ben ik eerst weer beetje bij beetje gaan onderzoeken wie ben ik? En wat wil ik? Waarom ben ik ongelukkig? Hoe wil ik leven? Wat kan ik niet meer geven.
Als ik wilde gaan scheiden zoals het hoort had ik nu nog bezig geweest met scheiden en had ik een faillisementsschuld van 25.000 euro. Dus ik moest heel goed nadenken hoe ga ik dit doen?
Twijfelde al 1.5 jaar over mijn huwelijk e n dacht als dit mijn toekomst is, hang ik mezelf op als de kinderen groot zijn. Want dit is langzaam wachten op de dood.
Ik heb recht op mijn leven om te leven zoals ik dat graag zelf wilt.
Makkelijk is het niet… dus toen ik doorkreeg in 2018 dat ik ruzie kreeg met eerlijkheid ben ik maar gaan liegen en iedereen leefde gelukkig.
Toen dacht ik wat een mafkezenzooi hier! Man man man!
Uiteindelijk resulteert het nu dat ik de boosdoener ben. Papa is de held de enige want hij is de beste! Ja ja… nou die wist ik al.
Ik heb mezelf eruit moeten vechten, soms letterlijk! En nu gaat het terreur door. Hij liet me niet los! En nog steeds niet.
Hij wilt alles bepalen, en dan knal ik alle vuile was weer is op Facebook. Om mijn kinderen te krijgen.
Mijn dochter is nu zover geïndoctrineerd door ex en ex-schoonouders.
Vorige week ben ik afgeperst en bedreigd.
Ik moet betalen anders gaat hij naar de kinderbescherming!
Heb nu zelf een melding gedaan bij veilig thuis. En de rest volgt ook want ik ben het spuugzat.
Voor iedereen dat uit een huwelijk komt met geweld. Eerst leren van jezelf te houden. Ruim je jeugdtrauma’s op en ga terug wat nog onaf is uit je jeugd en bevrijd jezelf. Zo word je weerbaarder en val je niet indelfde valkuilen.
Want ik noem het hyena’s liggen op de loer om je zogenaamd te troosten. Maar vaak val je in zelfde laken en pak.
Dus wat betreft seksuele ontwikkeling en behoeften want daar ligt de aarde van je zelfbewustzijn. Het is niet erg maar ontwikkel deze ook eerst voor jezelf.
Het maakt je bewuster van jezelf en
zelfvertrouwen.
Onthoudt dat elke vorm van terreur dat zich tegen de rechten van de mens keert. Aangifte gedaan kan worden.
Niemand maar ook niemand heeft het recht om over je grenzen heen te gaan of je belachelijk te maken voor eigen gewin.
Stand up! For yourself and your rights!
En accepteer geen terreur!
Houd communicatie zakelijk! En houd voet bij stuk.
Geloof me vind ik soms ook nog lastig, maar word er al beter in.
Intiem terreur en ex-partner geweld is zo een complexe problematiek dat je niet 1 hulpverlener nodig hebt maar minimaal 5. Niet 1 advocaat nodig hebt maar minimaal 4 je zit met meerdere rechten dat constant geschonden wordt.
Dus meerdere rechters!
SCHAAM JE NIET, OOK AL LUISTERD ER NIEMAND NAAR JE VERHAAL! MAAR PRAAT EN GOOI ALLE GEHEIMEN ACHTER DE VOORDEUR OP STRAAT!
LEER JE GRENZEN AF TE BAKENEN EN TE BEWAKEN. WORD STERKER VAN DEZE ELLENDE EN ZORG DAT JE IN JE KRACHT GAAT STAAN!
groetjes,
Ik zie veel vrouwenreacties. Ik ben een man en zit in een vechtscheiding waarbij juist de vrouw een voorkeurspositie heeft verkregen. Inmiddels vast komen te staan dat er bij mijn ex sprake is van huiselijkgeweld en geestelijke mishandeling. Ondanks onze zorgen bepaalde de rechtbank op basis van slachtofferrol moeder de kinderen daar te plaatsen. Inmiddels kinderen alsnog bij mij met een zwaar trauma en ik mag het oplossen. Het is triest dat hulpverlening en ons rechtsysteem zo slecht is.
Hoi Erick,
Wat een nare situatie, veel sterkte hiermee. Het klopt dat veel reacties op de site van vrouwen komen, wij nodigen mannelijk slachtoffers altijd van harte uit om te reageren. En geven ook aandacht aan het feit dat ook veel mannen slachtoffer worden, bijvoorbeeld in dit artikel:
https://www.ggztotaal.nl/nw-29166-7-4030962/nieuws/hij_had_het_verkeerd_aangepakt_maar_geen_idee_hoe_het_wel_had_gemoeten.html?page=1
Kijk vooral ook op onze andere website, waar ook mannen hun ervaringen delen. Bijvoorbeeld:
https://verdwenenzelf.org/2021/06/22/mijn-brief-aan-haar/
Je ervaringen met de rechtbank (en instanties) worden helaas door veel slachtoffers gedeeld. In mijn tweede boek ga ik uitgebreid in op deze problematiek. Ook wat je kunt doen om te herstellen, voor jou en je kinderen. Wellicht haal je hier nog steun uit. Voor meer informatie:
https://verdwenenzelf.org/je-leven-in-eigen-hand/
hartelijke groet,
Iris
Ben emotioneel uitgeput .alles wat ik hier allemaal lees heb ik ook last van .en ik ben nog lang niet van die narcist af .Wat heb ik mezelf aan laten doen en zoals ik hier al deze verhalen lees over hulp krijg ik nu al de gedachten dat hulp kwa slachtofferhulp zinloos is .je werd al niet gezien en gehoord door de narcist .jouw gevoelens deden er niet toe en al die uitlokkingen tot ruzies .en dan je filmen en zeggen .kijk eens ik film alles hoe gestoord jij wel niet bent .perfect .( nu denk ik
is voor bewijs aan andere en wie weet de rechtbank ….ik dacht de hemel op aarde toen ik hem ontmoette .hij was zo zielig .en ik kwam als een engel op zijn pad ..niet wetende dat erna hij de duivel himzelf was .en nu voelt t of ik beter af ben om mezelf van kant te maken .doodsangst wat mij nog allemaal te wachten staat .aldus nog een slachtoffer .waar zij toch die hulpinstanties .!!!!!en deze gestoorden blijven maar slachtoffers maken .in wat voor wereld leven wij .
Veel sterkte Lilly! Weet dat je niet alleen bent. Op onze andere website vind je meer informatie over ons netwerk van gespecialiseerde therapeuten en bijvoorbeeld mijn boeken.
https://verdwenenzelf.org/hoe-kan-ik-je-helpen/
Jouw gevoelens doen er wel degelijk toe. Er is gespecialiseerde hulp om hier uit te komen.
Sterkte,
Iris Koops