“Psychisch geweld vraagt om andere interventies dan een normale-mensen-aanpak. In alle andere gevallen is het binnen de hulpverlening een goed idee om te kijken naar het eigen aandeel, mediation te proberen of systemisch te werk te gaan. Maar bij psychisch geweld is dat het slechtste wat je kunt doen, omdat je de dader daarmee opnieuw een podium geeft en ruimte om te manipuleren.”
Dat zegt Stichting het Verdwenen Zelf, in een net gepubliceerd interview in Fier Magazine.
Psychisch geweld (dwingende controle) wordt vaak niet afdoende gezien of adequaat aangepakt in de jeugdzorg en het familierecht. Er zijn echter wel mogelijkheden om effectiever met complexe scheidingen en psychisch geweld om te gaan:
“Zet een schot tussen dader en slachtoffer en zorg dat die twee zo weinig mogelijk contact hebben. Het eerste dat moet gebeuren is veiligheid creëren en het ontschuldigen van het slachtoffer: ‘Het ligt niet aan jou. Jij hebt niet om mishandeling gevraagd.’ Neem een moreel standpunt in als professional.”
Psychisch geweld kan ernstige gevolgen hebben voor slachtoffers. Niet alleen tijdens de relatie, maar juist ook als een slachtoffer in een jarenlange, eenzijdig afgedwongen vechtscheiding terecht komt.
Anna: “Niemand keek naar mijn situatie, iedereen was als de dood voor hem. Hij klaagde alle betrokken hulpverleners aan, waarvan een paar tot aan het medisch tuchtcollege. Niemand durfde meer echt zijn werk te doen. Er zijn instanties in de regio die mijn dochter niet eens meer willen helpen.
Wat ik het allerergste vond? De uitzichtloosheid van de situatie, dat je niet weet wanneer dit klaar is. Dat is echt heel heftig en daarnaast de machteloosheid om mijn dochter niet te kunnen helpen. Zij is nu dertien en, net als ik, herstellende van een trauma.”
Lees hier het artikel in Fier Magazine.